TY - JOUR ID - 253496 TI - تحلیل الگوی رشد فضایی – زمانی شهر مراغه با استفاده از روش های متریک فضایی JO - جغرافیا ( فصلنامه علمی انجمن جغرافیایی ایران) JA - IGA LA - fa SN - 2783-3739 AU - شماعی, علی AU - آهار, حسن AU - جلالیان, اسحاق AD - دانشگاه خوارزمی, گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری, ایران, AD - دانشگاه پیام نور, گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری, ایران Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 16 IS - 56 SP - 75 EP - 89 KW - الگوی رشد فضایی شهر KW - متریک های فضایی KW - رشد فضایی – زمانی شهر KW - شهر مراغه DO - N2 -    متریک های فضایی الگوی شناسایی و سنجش رشد فضایی زمانی شهری است. معیارهای سنجش الگوی فضایی در این پژوهش وسعت لکه های شهری، محیط لکه ها یا قطعات، مجاورت و نزدیکی آنها، فاصله لکه ها با بزرگترین لکه یا لکه اصلی شهری، تعداد لکه ها و قطعات، فضاهای خالی موجود در داخل لکه ها و اندازه قطعه اصلی شهر است. این پژوهش به بررسی و تحلیل چگونگی رشد شهر مراغه با روش های توصیفی–تحلیلی و با استفاده ازتصاویر ماهواره ای و نرم افزارهای envi، arcgis و افزونه patch analyst انجام گرفته است. یافته ها و نتایج پژوهش نشان می دهد شاخص پیچیدگی قطعات نسبت به دوره های قبل بیشتر شده است، بطوریکه شاخص amws از 56/1 به 84/1 و شاخص awmpfd از 25/1 یه 35/1 رسیده است. شاخص مرکزیت نیز در سال 1365 عدد به دست آمده 2.1414/2 بوده و در سال 1395 به 12/1 کاهش یافته است و با به وجود آمدن قطعات جدید در اطراف شهر موجب کاهش مرکزیت شده است. از نظر شاخص فشردگی هم میزان آن کاهش یافته و تعداد قطعات ساخته شده شهری افزایش و پیچیدگی افزایش یافته است. از نظر تراکم شهری هم میزان تراکم در سال 1365، 9/333 نفر در هکتار بوده که در دوره آخر به 8/55 کاهش یافته است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که الگوی رشد شهری بصورت افقی ناموزون با تخریب زمین های حاصل خیز کشاورزی و منابع طبیعی و جایگزین شدن آنها با بافت محله های پراکنده و نا منسجم شهری بوده است. UR - https://mag.iga.ir/article_253496.html L1 - https://mag.iga.ir/article_253496_f46ec97531982386d9562d30823ce083.pdf ER -