آسیب‌شناسی آب‌وهوایی پل‌های عابر پیاده در کلانشهر تهران

نویسندگان

1 دانشیار اقلیم شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

2 کارشناس ارشد اقلیم شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

چکیده

پل‌های عابر از عوامل شکل‌گیری ترابُرد نرم در خیابان‌ها و بزرگراه‌های شهرهای بزرگ هستند. هدف این تحقیق پایش و بازیابی آسیب‌پذیری‌ها و آسیب‌رسانی‌های پل‌های عابر برای پیادگان در سطح شهر گسترده تهران بوده است. بر پایه تصاویر گوگل‌ارس 710 پل عابر در سطح شهر تهران شناسایی شد. با تقسیم این سطح به واحدهای برابر بر پایه شبکه‌ای جغرافیایی، فراوانی پل‌های عابر به 62 مورد یعنی به تعداد پل‌های برگزیده (داخل هر واحد یک پل) کاهش یافت. اطلاعات پل‌ها با پرسشنامه‌های طراحی و ارزیابی شده طی چند نوبت بازدید میدانی گردآوری شد. الگوهای نهایی این تحقیق با ترکیب اطلاعات گردآوری شده و داده‌های جوی ماهانه شامل دما، بارش و نم نسبی از پیمونگا‌های داده‌سنجی جوی سطح شهر و پیرامون آن طراحی شد. الگوها نشان دادند که آسیب‌های «لغزندگی پل‌ها برای عابران»، «افزایش پوسیدگی بدنه» و «پوسیدگی اتصالات پل‌ها» از جنوب به شمال شهر تهران افزایش می‌یابد و هماهنگ با آن افزایش «نم نسبی» از جنوب شهر به سمت شمال شرق آن دیده شد. در این میان دو مورد آسیب‌پذیری «خرابی سیم‌ها و کابل‌های برق» و «خرابی آسفالت کف» همخوانی کمتری نشان دادند و در قالب پهنه‌هایی در مناطق مرکزی و شمال شرق تهران نمایان شدند. الگوی «هم‌افزایی همه آسیب‌های پل‌های عابر شهر تهران» نشان داد که بیشترین میزان مجموعه آسیب‌ها در مناطق یک، دو و چهار شهری تهران است. در مجموع نتایج این تحقیق و دیگر پژوهش‌های مرتبط در جهان و ایران نشان می‌دهند که شرایط آب‌وهوایی گرم و خشک در جنوب و شرایط آب‌وهوایی معتدل و نیمه‌خشک در شمال تهران با سازه «پل‌های عابر» سازگاری ندارد و سازه «زیرگذر» سازگارتر، دارای هزینه‌بری کمتر و به لحاظ مسایل اجتماعی و فرهنگی منعطف‌تر است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Climatic pathology of pedestrian bridges in Tehran metropolis

نویسندگان [English]

  • Gholamreza Barati 1
  • Mahmood Ahmadi 1
  • Faezeh Rahmati 2
1 Associate Professor of Climatology, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
2 M.A of Climatology, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Pedestrian bridges are among the factors that contribute to the soft traffic on the streets and express-ways of big cities. The purpose of this study was the monitoring and review of damages in foot-bridges and their vulnerabilities for pedestrians over the throughput of Tehran as a vast city. It was determined 710 pedestrian bridges over Tehran metro-police based on google-earth images. When this area was divided equal units based a geographical grid, the frequency of bridges decreased to 62 ones as the frequency of selected bridges (SB). It means one SB from every unit. The information of SBs was gathered by designed and verified questionnaires through several field visits. We designed final patterns based on combine of SB information and the atmospheric data of weather stations including monthly temperature, precipitation, and relative humidity over Tehran and its suburb. The patterns revealed that the slipperiness of the bridge for the pedestrians, trunk oxidation, and bridge connection oxidation increase from the south to the north of Tehran. Similarly, relative humidity increases from the south to the northwest of Tehran. Meanwhile, damages to electricity wires and cables and damages to the floor asphalt, which are observed more in the center and northeast of Tehran, have been less consistent. The pattern of "synergy of all damages to Tehran pedestrian bridges" indicated that most of the damages have occurred in the urban districts 1, 2, and 4 of Tehran. All in all, the findings of this study and other related national and international research projects showed that pedestrian bridge structure is not congruent with the hot and dry climate in the south and the temperate and semi-arid one in the north of Tehran, but the underpass structure is more congruent, less costly, and socially and culturally more flexible.

مراجع

  1. مبارکی، امید؛ امیرحسینی، پروانه؛ 1399؛ شاخص‌های نوسازی با تاکید بر فشردگی، بازآفرینی بافت قدیم و پیاده‌مداری- مطالعه موردیشهر مراغه؛ جغرافیا؛ 18 (64): 95-105
  2. باستانی‌زاده، رویا؛ قطعی، مهدی؛ و افتخاری، حمیدرضا. (1394). سامانه هشدار فازی برخورد عابر پیاده با خودرو مبتنی بر تلفن همراه هوشمند. مجموعه مقالات پانزدهمین کنفرانس ملی حمل و نقل و ترافیک تهران. شهرداری تهران.
  3. حسن‌پور، شهاب؛ میربها، بابک؛ زنگانه رنجبر، پویا. (1391). ارزیابی نواقص گذرگاه‌های تردد عرضی عابران پیاده مورد مطالعه منطقه سه شهرداری تهران. مطالعات راهور. 133: 133-159 .
  4. حیدری، محمدتقی؛ محمدی، شهرام؛ 1399؛ مطلوبیت‌بخشی پیاده‌راه‌های شهری- مطاله موردی پیاده‌راه سبزه‌میدان شهر زنجان؛ جغرافیا؛ 18 (65): 69-82.
  5. خاکی، علی‌منصور؛ عرفان نسب، رضا؛ و باباگلی، رضوان. (1391). آسیب‌شناسی پل‌های عابر پیاده در سطح شهر تهران. مجموعه مقالات دوازدهمین کنفرانس مهندسی حمل‌و‌نقل و ترافیک ایران. تهران.
  6. خالدی، شهریار. (1380). بررسی محیط زیست تهران. تهران: نشر دانشگاه شهید بهشتی.
  7. شاهی‌پور، سونا؛ توکلان، علی؛ سرور، رحیم؛ 1398؛ ارتباط عدالت فضای شهری با رفاه حال سالمندان در فضاهای مختلف شهری- مطالعه موردی منطقه سه تهران؛ جغرافیا؛ 17 (63): 76-91.
  8. شهرداری تهران. (1396). تهران: اطلس کلانشهر تهران.
  9. عمید، حسن. (1363). فرهنگ عمید. چاپ پنجم. جلد یکم. تهران: نشر امیرکبیر
  10. کاووسی، الهه؛ محمدی، جمال؛ 1399؛ تحرک و جابجایی هوشمند شهری و توسه پایدار شهر شیراز؛ جغرافیا؛ 18 (65): 19-30.
  11. محمدی، پوران. (1392). رکورد عابرین پیاده در مرگ و میر تصادفات- صفحه اجتماعی. روزنامه جام جم یکشنبه 23 اردیبهشت: 23004315: 17
  12. مدنی‌پور، علی. (1381). ظهور یک کلانشهر. ترجمه حمید زرآزوند. تهران گ: نشر پردازش و برنامه‌ریزی شهر.
  13. مرکز آمار ایران. (1390). برآورد جمعیت شهرستان‌های کشور. تهران: نشر دانشگاه تهران
  14. میرمعینی، مهدی؛ جلیلی صدرآباد، سمانه؛ 1368؛ سنجش امنیت محیطی با استفاده ازتئوری چیدمان فضایی و تکنیک مکانسنجی – نمونه مطالعاتی محله سرآسیاب تهران؛ جغرافیا؛ 17 (62): 219-242.
  15. هلاکویی نایینی، کوروش؛ و مرادی، علی. (1385). آگاهی، نگرش و عملکرد عابرین پیاده در زمینه رعایت مقررات راهنمایی و رانندگی در عبور از محدوده چهار‌راه‌های اصلی شهر تهران. پایش. 6 (1): 27-35.
  16. Allianz, S. L. (2006). City development plan for Agra City in the state of Uttar Pradesh under JNNURM-Final report. 113: 167-265.
  17. Chico, B. Fuente, D. Díaz, I. Simancas, J. Morcillo, M. (2017). Annual Atmospheric Corrosion Of Carbon Steel Worldwide- An Integration Of ISOCORRAG,ICP/UNECE And MICAT Databases; National Centre for Metallurgical Research (CENIM/CSIC). 10: 601-627 .
  18. Crandall, J. R. Bhalla, K. S. Madeley, N. J., (2002). Designing road vehicles for pedestrian protection, B.M.J. 11: 1145–1148.
  19. Brodski, G. Brodskaia, E. Gozman, A. Enutin, Y. A. Hitrov, V. A. Kuznetsov, V. M. Shesterikov, V. I. Tseitlin, A.Zaitchik, J. U. Tseitlin, G. (2017). Bridge Management System For The City Of Moscow-AGA Engineering & Trading, Inc. 3-30.
  20. Kotahi, W. (2009). Pedestrian planning and design guide, NZ Transport Agency-National Office Victoria Arcade: 7.
  21. Merkin, V. Konyukhov, D. (2016). Development of Moscow underground space plans, results, perspectives. Procedia Engineering 165: 663 – 672 .
  22. Mohankar, R. H. Ronghe. G. N. (2010). Analysis and Design of Underpass RCC Bridge, International Journal Of Civil And Structural Engineering. 1 (3): 0976-4399.
  23. C. L. (2017). Stress mobility project toolkit-Measuring the effects of busy roads on local people, Research Councils UK (RCUK) Lifelong Health & Wellbeing Programme.12: 1-51.
جغرافیا ( فصلنامه علمی انجمن جغرافیایی ایران)
دوره 18، شماره 67
زمستان 1399، صفحۀ 165- 1.
اسفند 1399
صفحه 70-81

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار