تحلیل دسترسی به مکان های ورزشی در منطقه 20 شهرداری تهران

نویسنده

استادیارجغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

چکیده

امروزه ورزش با سبک زندگی مدرن شهری آمیخته گردیده و در راستای توسعه ورزش، سه هدف مهم موسوم به سه A مورد توجه می‌باشد که نخستین آنها بهبود دسترس‌پذیری است. در این مقاله به روش ارزیابی- مقایسه‌ای و با بهره‌گیری از تکنیک بافری در سیستم اطلاعات جغرافیایی و شاخص سرانه دسترسی، وضعیت دسترسی به مکان-های ورزشی در منطقه 20 شهرداری تهران مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته‌های تحقیق، میانگین سرانه دسترسی به مکان‌های ورزشی را 0/6 مترمربع، حداکثر آن را 0/8 و حداقل 0/027 مترمربع نشان داد. میزان دسترسی از استانداردهای جهانی و میزان‌های پیشنهادشده برای شهرهای کشور بسیار پایین‌تر بوده اما نسبت به میانگین شهر تهران تاحدودی بهتر است. جدا از پایین‌بودن کلی سرانه دسترسی، نابرابری‌های زیادی در سطح محدودة مطالعاتی مشهود است. گرچه تمامی منطقه تحت دسترس مکان‌های ورزشی هستند اما قسمت‌هایی تنها در حوزه دسترسی یک مکان ورزشی قرار دارند در حالی‌که در قسمت‌هایی، حوزه دسترسی 13 مکان ورزشی همپوش هستند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Analysis of access to sports venues in District 20 of Tehran Municipality

نویسنده [English]

  • Habibullah Fassihi
Assistant Professor of Geography and Urban Planning, Kharazmi University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Today sport is interrelated to modern urban lifestyles. In order to develop sports and physical activity and promote active lifestyle, three important goals, called the three A, are in attention that the first is to improve accessibility. In this paper by using buffer technique in GIS, the index of per capita access and a descriptive-analytical method Access to sports venues in the 20th district of Tehran has been analyzed. Findings of the research showed that the average per capita access to sports places was 0.6 m2, the maximum was 0.8 and at least 0.027 m2.The access rates is much lower from the global standards and the rates proposed for the Iranian cities But it is somewhat more favorable than Tehran's average. Apart from the general lack of per capita access, many inequalities are evident at the level of the study area. Although the entire area is accessible to sports venues, parts are only accessible to 1 sport place while in some parts the area access of 13 sport places are overlapped.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sports place
  • access
  • weaving technique
  • District 20 of Tehran

مراجع

  1. ابراهیمی; ثانی، عماد.؛ حاصل; طلب، محسن؛ کیوانلو، اسماعیل (1393). سنجش برخورداری ساکنین از بوستان;های محلی با استفاده از شاخص دسترسی در بستر عدالت فضایی (نمونه موردی: منطقه 7 شهرداری مشهد). مشهد: ششمین کنفرانس برنامه;ریزی و مدیریت شهری با تاکید بر مؤلفه;های شهر اسلامی. صص 83-69.
  2. اداره کل ورزش و جوانان شهرستان ری (1396). آمار و اطلاعات منتشرنشده از اماکن ورزشی شهرستان ری.
  3. خشنوادانا، حمید (1395). بررسی توسعه فضای ورزشی بر مشارکت مردمی و نقش آن در توسعه پایدار. دومین همایش ملی توسعه پایدار استان کهکیلویه و بویراحمد.
  4. سعیدنیا، احمد (1382). کتاب سبز شهرداری: فضاهای فرهنگی، ورزشی و تفریحی (جلد 10). انتشارات مرکز مطالعات برنامه‌ریزی شهری وزارت کشور.
  5. شیعه، اسماعیل (1369). مقدمه‌ای بر برنامه‌ریزی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت. چاپ اول.
  6. زالی، نادر (1393). آسیب‌شناسی الگوهای برنامه‌ریزی سنتی و پیشنهاد رویکرد مدرن برنامه‌ریزی مبتنی بر تفکر آینده‌پژوهی. تهران: مجموعه مقالات سومین همایش ملی الگوی ایرانی – اسلامی پیشرفت. صص 335-322.
  7. قادری، عمران (1384). سرانه و استاندارد فضاهای ورزشی. اصفهان: مجموعه مقالات سمینار ملی مدیریت ورزشی. صص 111-89.
  8. گرشاسبی، حمید (1394). مصاحبه به‌عنوان مدیر کل ورزش و جوانان استان تهران. بازیابی در تاریخ 12/9/1396 از سایت خبری تابناک : tabnak.ir .
  9. کریمی‌صالح، محمد جعفر (1385). فضاهای ورزشی و طراحی شهری. تهران: مجموعه مقالات اولین همایش ملی شهر و ورزش. صص 265-255.
  10. فصیحی، حبیب‌اله (1395). رویکرد محیط‌زیستی به برنامه‌ریزی شهری. تهران: انتشارات فصیحی، چاپ اول، ص161.
  11. مرکز آمار ایران (1395). نتایج تفصیلی سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395. بلوک‌های آماری شهر تهران.
  12. مستقیمی، ندا؛ گودرزی سروش، محمدمهدی؛ دانشگرمقدم، گلرخ (1394). بررسی تأثیر ساختار کالبدی بر رفتار فضایی بهره‌بران با رویکرد روان‌شناسی محیط)مطالعه موردی: پایانه مسافربری استان همدان). مطالعات محیطی هفت‌حصار، 13(14)،89-77.
  13. مهندسین مشاور آتک (1371). طرح ساماندهی تهران.
  14. نوروزی‌سیدحسینی، رسول؛ دهقانی‌زاده، رضا؛ هنری، حبیب؛ یوسفی، بهرام؛ نوروزی‌سیدحسینی، ابراهیم (1392). تحلیل مکانی فضاهای ورزشی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: منطقه یک شهر تهران). مدیریت مدیریت ورزشی، 5(4)، 28-5.
  15. Casas Valle, D (2003). Sport in the city: Research on the relation between sport and urban design. Centro de Estudos de Arquitectura e Urbanismo, Faculdade de Arquitectura da Universidade do Porto Rua do Gólgota, 215, 4150-755 Porto , Portugal.
  16. Cervero, R., Rood, T. Appleyard, B. (1999). Tracking accessibility: employment and housing opportunities in the San Francisco Bay Area’, Environment and Planning,( 31), 1259-1278
  17. De coubertin, Pierre (2017), Cited in: http://www.sportventure.eu/www/pdf/healthy_sport_lars_wiskum.pdf.2017
  18. Edwards, Peggy; Tsouros, Agis. D (2008). A healthy city is an active city; A physical activity planning guide. World Health Organization, Europe.
  19. Hass, K. (1999). ‘Measuring accessibility of regional parks : a comparison of three GIS techniques. Master's Theses. 3641. http://scholarworks.sjsu.edu/etd_theses/3641.
  20. Ferreira, A., Batey, P. (2007). ‘Re-thinking accessibility planning: A multi-layer conceptual framework and its policy implications. Town Planning Review, 78, 429-458.
  21. Nicholls, S. (2001). Measuring the accessibility and equity of public parks: a case study using . Managing Leisure, (6), 201–219

 

جغرافیا ( فصلنامه علمی انجمن جغرافیایی ایران)
دوره 18، شماره 67
زمستان 1399، صفحۀ 165- 1.
اسفند 1399
صفحه 82-94

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار